بقیه روایات قیام وجنگ و تقیه ودعوت در زمان غیبت
دسته سوم :
️امام صادق علیه السلام
مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الطَّاطَرِیُّ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ سُوَیْدٍ الْقَلَانِسِیِّ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنِّی رَأَیْتُ فِی الْمَنَامِ أَنِّی قُلْتُ لَکَ إِنَّ الْقِتَالَ مَعَ غَیْرِ الْإِمَامِ الْمَفْرُوضِ طَاعَتُهُ حَرَامٌ مِثْلَ الْمَیْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِیرِ فَقُلْتَ لِی هُوَ کَذَلِکَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هُوَ کَذَلِکَ هُوَ کَذَلِکَ.
الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (المتوفى 328 هـ)، الکافی،ج5،ص 23،ح3، تحقیق: علی اکبر الغفاری، ناشر: دار الکتب الإسلامیة، تهران-ایران، الطبعة الرابعة،1407هـ .
الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (المتوفى 328 هـ)، الکافی،ج5،ص 27،ح2، تحقیق: علی اکبر الغفاری، ناشر: دار الکتب الإسلامیة، تهران-ایران، الطبعة الرابعة،1407هـ .
بشیر الدهان می گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: من در خواب دیدم که که از شما پرسیدم: «آیا جهاد کردن در رکاب آن امامى که اطاعتش واجب نباشد، حرام است همانگونه که حیوان مرده و خون جهنده و گوشت خوک حرام است؟» و شما در پاسخ من گفتید. بلى.درست است.اینک چه مىفرمایید؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: همینطور است. همینطور است.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَا عَبْدَ الْمَلِکِ مَا لِی لَا أَرَاکَ تَخْرُجُ إِلَى هَذِهِ الْمَوَاضِعِ الَّتِی یَخْرُجُ إِلَیْهَا أَهْلُ بِلَادِکَ قَالَ قُلْتُ وَ أَیْنَ فَقَالَ جُدَّةُ وَ عَبَّادَانُ وَ الْمَصِّیصَةُ وَ قَزْوِینُ فَقُلْتُ انْتِظَاراً لِأَمْرِکُمْ وَ الِاقْتِدَاءِ بِکُمْ فَقَالَ إِی وَ اللَّهِ لَوْ کانَ خَیْراً ما سَبَقُونا إِلَیْهِ ...
الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (المتوفى 328 هـ)، الکافی،ج5،ص 19،ح2، تحقیق: علی اکبر الغفاری، ناشر: دار الکتب الإسلامیة، تهران-ایران، الطبعة الرابعة،1407هـ .
عبد الملک بن عمرو می گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای عبد الملک، چه شده است که نمی بینم تو [برای جهاد] به آن اماکنی که اهل سرزمین تو می روند بروی؟ عبد الملک می گوید عرض کردم به کجا؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: جدة و عبادان و مصیصة و قزوین.عبد الملک می گوید گفتم: به دلیل اقتدای به شما و این که منتظر دستور شما هستم.امام صادق علیه السلام فرمودند: آری به خدا سوگند.اگر در این کار خیری بود در انجامش بر ما سبقت نمی گرفتند ...
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَکْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ بُرَیْدٍ عَنْ أَبِی عَمْرٍو الزُّبَیْرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ أَخْبِرْنِی عَنِ الدُّعَاءِ إِلَى اللَّهِ وَ الْجِهَادِ فِی سَبِیلِهِ أَ هُوَ لِقَوْمٍ لَا یَحِلُّ إِلَّا لَهُمْ وَ لَا یَقُومُ بِهِ إِلَّا مَنْ کَانَ مِنْهُمْ أَمْ هُوَ مُبَاحٌ لِکُلِّ مَنْ وَحَّدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ آمَنَ بِرَسُولِهِ ص وَ مَنْ کَانَ کَذَا فَلَهُ أَنْ یَدْعُوَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَى طَاعَتِهِ وَ أَنْ یُجَاهِدَ فِی سَبِیلِهِ فَقَالَ ذَلِکَ لِقَوْمٍ لَا یَحِلُّ إِلَّا لَهُمْ وَ لَا یَقُومُ بِذَلِکَ إِلَّا مَنْ کَانَ مِنْهُمْ قُلْتُ مَنْ أُولَئِکَ قَالَ مَنْ قَامَ بِشَرَائِطِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْقِتَالِ وَ الْجِهَادِ عَلَى الْمُجَاهِدِینَ فَهُوَ الْمَأْذُونُ لَهُ فِی الدُّعَاءِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ قَائِماً بِشَرَائِطِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْجِهَادِ عَلَى الْمُجَاهِدِینَ فَلَیْسَ بِمَأْذُونٍ لَهُ فِی الْجِهَادِ وَ لَا الدُّعَاءِ إِلَى اللَّهِ حَتَّى یَحْکُمَ فِی نَفْسِهِ مَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَیْهِ مِنْ شَرَائِطَ الْجِهَادِ قُلْتُ فَبَیِّنْ لِی یَرْحَمُکَ اللَّهُ ...
الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (المتوفى 328 هـ)، الکافی،ج5،ص 13 - 19،ح1، تحقیق: علی اکبر الغفاری، ناشر: دار الکتب الإسلامیة، تهران-ایران، الطبعة الرابعة،1407هـ .
ابو عمرو زبیری می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم که از دعوت به سوی خداوند و جهاد در راهش به من خبر بده.آیا این کار تنها مختص گروه خاصی است و فقط آن گروه اجازه ی انجامش را دارند و یا برای هر آن کس که موحد باشد و به پیامبر خدا ایمان آورده باشد جایز است؟ و اگر کسی چنین باشد آیا جایز است که دیگران را به سوی خداوند و بندگی او دعوت کرده و در راهش جهاد کند؟ امام فرمودند: این کار مخصوص گروهی است که جز برای آنان جایز نیست و تنها کسی که از ایشان باشد می تواند آن را انجام دهد.ابو عمرو می گوید: گفتم آنان چه کسانی هستند؟ امام فرمود: هر آن کس که شرایط خداوند را در جنگ و جهاد در مورد مجاهدین اقامه کند، برای وی جایز است که دیگران را به سوی خداوند بخواند و هر آن کس که شرایط خداوند در مورد جهاد را در حق مجاهدان اقامه نکند جهاد و دعوت دیگران به سوی خداوند برای او جایز نیست تا این که شرایط خداوند در مورد جهاد را اجرا کند.ابو عمرو می گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم پس شروط جهاد را برایم بیان کن ... [امام علیه السلام در ادامه به صورت مفصل شروط جهاد را تبیین می کند]
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْهَیْثَمِ الْعِجْلِیُّ وَ أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ السِّنَانِیُّ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِشَامٍ الْمُکَتِّبُ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّائِغُ وَ عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ قَالُوا حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا الْقَطَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا بَکْرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَبِیبٍ قَالَ حَدَّثَنَا تَمِیمُ بْنُ بُهْلُولٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِیَةَ عَنِ الْأَعْمَشِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ: هَذِهِ شَرَائِعُ الدِّینِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ یَتَمَسَّکَ بِهَا وَ أَرَادَ اللَّهُ هُدَاه ... وَ الْجِهَادُ وَاجِبٌ مَعَ إِمَامٍ عَادِل ...
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (المتوفی381هـ)، الخصال،ج2،ص607،ح9، تحقیق، تصحیح وتعلیق: علی أکبر الغفاری، ناشر: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة فی قم المقدسة، سال چاپ 1403 – 1362.
اعمش از امام صادق علیه السلام نقل می کند که ایشان فرمودند: این شرایع دین است برای هر آن کس که بخواهد بدان تمسک جوید و برای هر آن کس که خداوند اراده کند وی را هدایت کند ... و جهاد با امام عادل واجب است ...
️امام رضا علیه السلام
❌جوابه ع للمأمون فی جوامع الشریعة لما سأله جمع ذلک ... وَ الْجِهَادُ مَعَ إِمَامٍ عَادِل ...
ابن شعبة الحرانی،حسن بن علی (المتوفى القرن الرابع)،تحف العقول، ص419، محقق / مصحح: غفارى، على اکبر، ناشر: جامعه مدرسین، 1404 هـ - 1363 ش.
❌پاسخ امام رضا علیه السلام به مامون در جوامع الشریعة زمانی که گروهی از ایشان سوال کردند ... و جهاد با امام عادل واجب است ...
مرحوم شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه در تهذیب الأحکام در روایتی مینیوسد::::
«سَأَلْتُهُ عَنِ الصَّدَقَةِ عَلَى النُّصَّابِ وَ عَلَى الزَّيْدِيَّةِ قَالَ لَا تَصَدَّقْ عَلَيْهِمْ بِشَيْءٍ وَ لَا تَسْقِهِمْ مِنَ الْمَاءِ إِنِ اسْتَطَعْتَ وَ قَالَ الزَّيْدِيَّةُ هُمُ النُّصَّابُ.»
از امام صادق پرسیدم: آیا بر فرد ناصبی و بر زیدیه می شود صدقه(زکات) داد؟ فرمود: نه، هیچ چیزی بر آنها صدقه نده! و اگر توانستی به آنها آب نیز نده! امام به من فرمود: زیدیه، همان نواصب هستند.
تهذیب الأحکام، ج4، ص53، ح 141؛ وسائل الشیعه، ج9، ص 222؛ بحارالأنوار، ج 37، ص 34
سند روایت صحیح است
روضة المتقین، ج3، ص 52،
حضرت امیر المومنین علیه السلام در کوفه خطبه ای ایراد کردند و چنین فرمودند :
أیها الناس الزموا الارض من بعدی و ایاکم و الشذّاذ من آل محمد فإنه یخرج شذاذ آل محمد فلا یرون ما یحبون لعصیانهم أمری و نبذهم عهدی و تخرج رایة من ولد الحسین تظهر بالکوفة بدعامة أمیة و یشمل الناس البلاء و یبتلى اللّه خیر الخلق حتى یمیز الخبیث من الطیب و یتبرأ الناس بعضهم من بعض و یطول ذلک حتى یفرج اللّه عنهم برجل من آل محمد (ص) و من خرج من ولدی فعمل بغیر عملی و سار بغیر سیرتی فأنا منه برىء و کل من خرج من ولدی قبل المهدی فانما هو جزور و ایام و الدجالین من ولد فاطمة فان من ولد فاطمة دجالین، و یخرج دجال من دجلة البصرة و لیس منی و هو مقدمة الدجالین کلهم .
ایها الناس بعد از من آرام باشید و از یک عده قلیلى از آل محمّد صلى اللَّه علیه و آله بر حذر باشید زیرا که یک عده قلیلى از آل محمّد صلى اللَّه علیه و آله خروج میکنند ولى به علت مخالفت با امر من و پشت پا زدن به عهد من به مقصود خود نخواهند رسید و بعضى از اولاد امام حسین علیه السلام براى کمک امیّه ظهور میکنند و بلاء، مردم را فرا خواهد گرفت و خدا بهترین خلق را مبتلا خواهد کرد تا اینکه خوبان از بدان ممتاز شوند ، مردم از یک دیگر بیزارى می جویند ، این بلاء طولانى خواهد شد تا اینکه خدا بوسیله مردى از آل محمّد صلى اللَّه علیه و آله براى آنها فرجى مرحمت کند .
و هر کس از فرزندان من خروج کند پس به غیر عمل من و به غیر رفتار من عمل و رفتار کرده است . پس من از او بیزار خواهم بود و هر کسى از فرزندان من قبل از ظهور مهدى (ع) خروج نماید کشته خواهد شد. از دو دجّال از فرزندان حضرت فاطمه (س) بر حذر باشید ؛ زیرا که از اولاد فاطمه (س) دو دجّال بوجود مى آید. و دجّالى هم از بصره خروج میکند که از نسل من نیست و او مقدمه کلیه دجّالها است.
سید بن طاوس (رض) بعد از نقل این روایت می گوید :
أقول: هذا حدیث صریح بنهی مولانا علی «ع» ولده أن یخرج أحد منهم قبل المهدی علیه السلام
این حدیث صریح است در نهی حضرت مولا علی (ع) فرزندانشان را از خروج قبل از حضرت مهدی (عج) !
الملاحم والفتن ؛ السید ابن طاووس (وفات664) - باب 36 ص 248-249 ح 362
قال : سمعت أبا جعفر ( عليه السلام ) يقول : « ليس منّا أهل البيت أحد يدفع ضيماً ولا يدعو إلى حق إلّا صرعته البليّة ، حتى تقوم عصابة شهدت بدراً لا يوارى قتيلها ولا يداوى جريحها » قلت : من عنى أبو جعفر (عليه السلام) ؟ قال : الملائكة
عن جابر ، عن أبي جعفر محمد بن علي الباقر ( عليهما السلام ) ، قال : « مثل خروج القائم منّا [ أهل البيت ] كخروج رسول الله ( صلّى الله عليه وآله ) ، ومثل من خرج منّا أهل البيت قبل قيام القائم ( عليه السلام ) ، مثل فرخ طار ووقع من وكره فتلاعبت به الصبيان » .
، عن أبي جعفر الباقر ( عليه السلام ) ، أنّه قال : « اسكنوا ما سكنت السماوات [ والأرض ] ، ولا تخرجوا على أحد ، فإنّ أمركم ليس به خفاء ، إلّا أنّها آية من الله عزّ وجلّ ( ليست من ) [٣] الناس » الخبر .
#ولیجه_پرستی #حدیث ✅حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: ⬅️بپرهیز از اینکه فردی جز حجّت خدا را بعنوان پیشوا و مقتدای خود برگزینی و او را در تمام آنچه که میگوید ، تصدیقش کنی. بحارالأنوار: ج ۲ ، ص ۸۳ ، ح ۵.۱۷ ✅از سفيان بن محمد ضيعي منقول است که گفت: خدمت ابومحمد ، حسن عسکری (عليه السلام) نامه نوشته و از آن حضرت پرسيدم: منظور از «وليجه» در آيه "و لم يتخذوا من دون الله و رسوله و لا المؤمنين وليجة" (۱) چيست؟ و در همان حال از خاطرم گذشت که مقصود از مؤمنين در اينجا چه ميتواند باشد؟ حضرت پاسخ دادند: #وليجه (يار و همساز) کسي را گويند که او را بجاي #ولی_امر نصب کنند و اينکه با خود انديشيدي مقصود از مؤمنين در آيه چه کسانی هستند ؛ آنان پيشواياني هستند که به خدا ايمان آورده و مردم را از عذاب الهي امان ميدهند و خداوند امان آنان را تنفيذ ميکند».(۲) منبع: (۱)- قرآن مجید : سوره توبه ، آيه 16. (۲)- معادن الحکمه: ج 2 ، ص 261. پی‌نوشت: ✅حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمودند: مواظب باشید از غیر اهلبیت (علیهم السلام) که معدن علم هستند ، «ولیجه‌ای» نگیرید. ✅همچنین امام باقر (علیه السلام) خطاب به ابوصباح کنعانی می‌فرمایند: شما را از «ولیجه» بر حذر می‌دارم ؛ زیرا همهء ولیجه‌ها ، غیر از ما ، #طاغوت هستند. منبع: وسائل الشیعه: ج ۲۷ ، ص ۱۳۳. ✅امام صادق عليه السلام فرمودند : اي جوانان تقواي الهي را پيشه كنيد و به سراغ #روساء نرويد ... رها كنيد انها را تا انها دنباله رو گردند #رجال را وليجه خود قرار ندهيد قسم به خدا همانا ما اهل بيت بهتر هستم براي شمااز انها سپس دستشان را به سينه خود زدند تفسير العياشي‌عن أبان قال: سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول: يا معشر الاحداث اتقوا الله ولا تأتوا الرؤساء، دعوهم حتى يصيروا أذنابا لا تتخذوا الرجال ولائج من دون الله، إنا والله إنا والله خير لكم منهم، ثم ضرب بيده إلى صدره بحار الانوار ج٢٤ ص٢٤٦ #حکومت_اسلامی
لاتاتوا الروساء تفسير العياشي‌عن أبان قال: سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول: يا معشر الاحداث اتقوا الله ولا تأتوا الرؤساء، دعوهم حتى يصيروا أذنابا لا تتخذوا الرجال ولائج من دون الله، إنا والله إنا والله خير لكم منهم، ثم ضرب بيده إلى صدره امام صادق عليه السلام فرمودند : اي جوانان تقواي الهي را پيشه كنيد و به سراغ روساء نرويد ... رها كنيد انها را تا انها دنباله رو گردند رجال را #وليجه خود قرار ندهيد قسم به خدا همانا ما اهل بيت بهتر هستم براي شمااز انها سپس دستشان را به سينه خود زدند بحار الانوار
‼️لطفا به دقت مطالعه بفرمائید‼️ روایت طبق توقیع شریف : ▪️«یا عَلی بن محمّد السَّمری أعظَمَ اللّه أَجرَ اخوانِک فیک: فَاِنّک مَیت ما بَینک و بین سِتّة أیام، فَاجمَع أمرَک، و لا تُوصِ الی أحد فَیقوم مَقامَک بَعدَ وفاتِک، فَقَد وَقَعَتِ الغیبةُ التّامَّة، فلا ظُهُورَ الاّ بَعدَ اذنِ اللّه تَعالی ذِکرُه، و ذلک بَعدَ طوُل الأمَدِ و قَسوَة القلوب وامتَلاء الارضِ جَوراً و سَیأتی شیعَتی مَن یدّعی المشاهَدَة، ألا فَمَن ادَّعی المُشاهَدَة قَبلَ خُروجِ السُّفیانی و الصَّیحة فَهُو کذّاب مُفتر» . 🔸«ای علی بن محمد سمری! خداوند اجر برادران دینی تو را در سوگ تو افزون کند. تو زندگی را شش روز دیگر بدرود خواهی گفت. کار خویش را سامان بخش و به کسی در مورد جانشینی خود وصیت نکن که غیبت کامل کبری آغاز گردیده و ظهور جز به اذن الهی تحقّق نیابد و آن، پس از مدّتی دراز و قساوت دل ها و آکنده شدن زمین از جور و ستم خواهد بود. آگاه باشید هر کس پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده ما را داشته باشند، سخت دروغ گو و افترا زننده است». . بحارالانوار، ج 51، ص 260، ح 7 احتجاج طبرسی، ج 2، ص 297 . . صاحب الزمان جل مقامه درتوقیع شریف فرمودند: . وَ أَمَّا الْمُتَلَبِّسُونَ بِأَمْوَالِنَا فَمَنِ اسْتَحَلَّ مِنْهَا شَیْئاً فَأَکَلَ فَإِنَّمَا یَأْکُلُ النِّیرَانَ وَ أَمَّا الْخُمُسُ فَقَدْ أُبِیحَ لِشِیعَتِنَا وَ جُعِلُوا مِنْهُ فِی حِلٍّ إِلَی وَقْتِ ظُهُورِ أَمْرِنَا لِتَطِیبَ وِلَادَتُهُمْ وَ لَا تَخْبُثَ . اما کسانی که اموال ما در اختیار آنها است، هر کس مختصری از آن را حلال شمارد و بخورد آتش خورده است. اما خمس برای شیعیان ما مباح شده و حلال گردیده تا هنگام ظهور ما، تا نهاد آنها پاک باشد و آلوده نشوند.
هر که شخصی را با اهل بیت علیهم السلام مقایسه کند، کافر شده است 🔹 جابر گوید: امام باقر علیه السلام به من فرمود: ... ما از ناحیه خداوند به جایگاه و منزلت رفیعی رسیده‌ایم. و اگر ما نبودیم، خداوند نه آسمانی می‌آفرید و نه زمینی. و نه بهشتی و نه آتشی. و نه خورشیدی و نه ماهی. و نه جنّی و نه انسانی. ای جابر! با ما اهل بیت کسی مقایسه نمی‌شود. هرکه شخصی از بشر را با ما مقایسه کند، کافر شده است. ای جابر! خداوند به واسطه ما شما را نجات میدهد. و به وسیله ما شما را هدایت میکند. و ما - به خدا سوگند - شما را به سوی پروردگارتان راهنمایی می‌کنیم... نوادر المعجزات، تالیف ابوجعفر طبری، ص۱۵۵
قسمت_سوم • • از سفيان بن محمد ضبعي منقول است که: «گفت: خدمت ابومحمد امام #حسن_عسکری عليه السلام نامه نوشته و از آن حضرت پرسيدم: • منظور از « #وليجه » در آيه ي (و لم يتخذوا من دون الله و رسوله و لا المؤمنين وليجة) [1] چيست؟ • و در همان حال از خاطرم گذشت که مقصود از #مؤمنين در اين جا چه ميتواند باشد؟ • حضرت پاسخ دادند: #وليجه کسی است غیر از امام به حق ، که به جای آن امام منصوب و نصب میشود • و اين که با خود انديشيدي مقصود از مؤمنين در آيه کيانند؟ • ایشان ائمه بر حق هستند که از خدای عزوجل برای مردم امان میگیرند و خدا هم امان آنها را امضا نموده و اجازه میدهد » [2] • • [1] توبه (9) آيه 16. [2] معادن الحکمه، ج 2، ص 261.
تفسیر البرهان ذیل آیه 16 سوره توبه •
لاتاتوا الروساء تفسير العياشي‌عن أبان قال: سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول: يا معشر الاحداث اتقوا الله ولا تأتوا الرؤساء، دعوهم حتى يصيروا أذنابا لا تتخذوا الرجال ولائج من دون الله، إنا والله إنا والله خير لكم منهم، ثم ضرب بيده إلى صدره امام صادق عليه السلام فرمودند : اي جوانان تقواي الهي را پيشه كنيد و به سراغ روساء نرويد ... رها كنيد انها را تا انها دنباله رو گردند رجال را #وليجه خود قرار ندهيد قسم به خدا همانا ما اهل بيت بهتر هستم براي شمااز انها سپس دستشان را به سينه خود زدند بحار الانوار
روساء را رها کنید که اهل بیت علیهم السلام برایتان قطعا بهتر هستند‼️ لاتاتوا الروساء تفسير العياشي عن أبان قال: سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول: يا معشر الاحداث اتقوا الله ولا تأتوا الرؤساء، دعوهم حتى يصيروا أذنابا لا تتخذوا الرجال ولائج من دون الله، إنا والله إنا والله خير لكم منهم، ثم ضرب بيده إلى صدره امام صادق عليه السلام #مکرر میفرمودند : اي جوانان تقواي الهي را پيشه كنيد و به سراغ روساء نرويد ... رها كنيد آنها را تا آنها دنباله رو گردند رجال را #وليجه خود قرار ندهيد قسم به خدا همانا ما اهل بيت بهتر هستیم براي شما از آنها سپس دستشان را به سينه خود زدند. بحار الانوار ج٢٤ ص٢٤٦
آیةالله العظمی امام صادق عليه السّلام در حديثي فرمودند: . مَنْ دَعَا إِلَى عِبَادَةِ نَفْسِهِ فَهُوَ كَفِرْعَوْنَ إِذْ قَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى. هر کس مردم را به اطاعت از (آراء) خود فرا خواند مانند #فرعون است که گفت: «من پروردگار بزرگ شما هستم» (سوره النازعات، آيه ۲۴). . بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۸۸، باب ۶۶: أنهم الصلاة و الزكاة و الحج و الصيام و سائر الطاعات، ح ۱، برگرفته از بصائر الدرجات. . لسان الله الناطق امام صادق عليه السّلام مي‌فرمايند: . إِيَّاكُمْ وَ هَؤُلَاءِ الرُّؤَسَاءَ الَّذِينَ يَتَرَأَّسُونَ فَوَ اللَّهِ مَا خَفَقَتِ النِّعَالُ خَلْفَ رَجُلٍ إِلَّا هَلَكَ وَ أَهْلَكَ. . بپرهيزيد از اين سروران و پيشوايان (فکري) که زحمت #رياست و جلوداري را بر خود هموار نموده و آنرا مي‌پذيرند. به خدا قسم هيچ پايي جاي پاي انساني (غير معصوم) گذاشته نشد مگر آنکه (همين کار) او را (در دين) به #هلاکت رساند و نيز موجب #هلاکت ديگران گرديد. . الكافي، ج۲، ص۲۹۷، باب طلب الرئاسة، ح۳. . آیةالله الأعظم امام صادق عليه السّلام فرمودند: . مَعْشَرَ الْأَحْدَاثِ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا تَأْتُوا الرُّؤَسَاءَ دَعُوهُمْ [وَ غَيْرَهُمْ] حَتَّى يَـصِيرُوا أَذْنَاباً لَا تَتَّخِذُوا الرِّجَالَ وَلَائِجَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنَا وَ اللَّهِ أَنَا وَ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ مِنْهُمْ ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ. . "اي گروه نوجوانان! خدا آگاه باشيد و پيرامون رهبران (صاحبان منصب و مکتب) جمع نگرديد. (تبعيّت از) آنها و ديگران را رها کنيد تا آنها نيز تابع ( #حق) گردند. #وليجه و راهبر فکري از جانب غير خدا از ميان مردم بر نگيريد. به خدا قسم، به خدا قسم من براي شما بهتر از آنهايم." و در اين موقع با دست به سينه خود اشاره نمود. . بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۴۶، باب ۶۱، ح ۵، برگرفته از تفسير عيّاشي. .
. ⭐1101⭐ . مانند أئمه خود مناظره و احتجاج کنیم! . . يونس بن يعقوب میگويد: نزد امام صادق سلامٌ منه و إليه بودم كه مردى از اهل شام وارد شد و گفت: من شخصى صاحب كلام و فقه و فرائض میباشم و اينك آمده ام تا با اصحاب شما مناظره كنم. . . امام صادق سلامٌ منه و إليه فرمودند: آيا كلام تو از كلام پيامبراکرم است يا اينكه از پيش خود سخن میگويى؟ . . گفت: هم از كلام پيامبراکرم است، و هم از پيش خودم. . . امام صادق سلامٌ منه و إليه فرمودند: تو شريك پيامبرى؟ گفت: نه. امام فرمودند: پس از طرف خداوند به تو وحى و آگاهى رسيده است؟ گفت: نه. حضرت فرمودند: پس آيا اطاعت تو مانند اطاعت پيامبر اکرم واجب است؟ گفت: نه. ر اين هنگام امام سلامٌ منه و إليه روى به من كردند و فرمودند: ⚡اى يونس ابن يعقوب، اين شخصى است كه قبل از اينكه سخن بگويد خود را محكوم نمود. . الكافى الشریف / ج1 / ص 171 .
:
✍امام باقر عليه السّلام به ابو الصباح کناني فرمودند:يَا أَبَا الصَّبَّاحِ! إِيَّاكُمْ وَ الْوَلَائِجَ فَإِنَّ كُلَّ وَلِيجَةٍ دُونَنَا فَهِيَ طَاغُوتٌ أَوْ قَالَ نِدٌّ.
اي ابو الصباح! بپرهيز از وليجه ها (يعني راهبران فکري که مردم در حوزه دين به آنها اعتماد مي‌کنند و به مانند معصوم از آنها حرف شنوي دارند) چرا که هر وليجه اي به غير از ما طاغوت و بت است.
بحارالأنوار ج۲۴ ص۲۴۶
البرهان ج۲ ص ۷۴۷
✍محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن أيوب ، عن أبي عقيلة الصيرفي قال : حدثنا كرام ، عن أبي حمزة الثمالي قال : قال لي أبو عبد الله (عليه السلام) : إياك والرئاسة وإياك أن تطأ أعقاب الرجال ، قال : قلت : جعلت فداك أما الرئاسة فقد عرفتها وأما أن أطأ أعقاب الرجال فما ثلثا ما في يدي إلا مما وطئت أعقاب الرجال فقال لي : ليس حيث تذهب ، إياك أن تنصب رجلا دون الحجة ، فتصدقه في كل ما قال
ابوحمزه ثمالی می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: بپرهیز از ریاست، وبپرهیز از این که دنبال مردم بروی، عرض کردم: قربانت! ریاست را فهمیدم و اما این که دنبال مردم نروم یعنی چه؟ من دو سوم هر چه دارم (از احادیث شما) از طریق این مردم است، حضرت فرمود: چنین نیست که فهمیدی، مقصود این است که
‼️مبادا شخصی را غیر از حجت (امام معصوم علیه السلام)در جایگاهی بگماری و هر آنچه بگوید تصدیقش کنی.‼️
الكافي ، 15 جزء - طبعة دار الحديث؛ ج ۳ ص۷۲۸
✍تفسير العياشي عن أبان قال سمعت أبا عبد الله علیه السلام يقول يا معشر الأحداث اتقوا الله ولا تأتوا الرؤساء دعوهم حتى يصيروا أذنابا لا تتخذوا الرجال ولائج من دون الله أنا والله أنا والله خير لكم منهم ثم ضرب بيده إلى صدر.
همچنين امام صادق عليه السّلام فرمودند:اي گروه نوجوانان! خدا آگاه باشيد و پيرامون رهبران (صاحبان منصب و مکتب) جمع نگرديد. (تبعيّت از) آنها و ديگران را رها کنيد تا آنها نيز تابع (حق) گردند. وليجه و راهبر فکري از جانب غير خدا از ميان مردم بر نگيريد. به خدا قسم، به خدا قسم من براي شما بهتر از آنهايم." و در اين موقع با دست به سينه خود اشاره نمود.
بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۴۶
تفسیر عیاشی ج ۲ ص ۸۳
الامام الکاظم علیه السلام: كَذِبَ مَنْ زَعَمَس أَنَّهُ مِنْ شيعَتِنا وَ هُوَ مُتَمَسِّكٌ بِعُرْوَةِ غَيْرِنا؛
دروغ می گوید کسی که گمان می کند از شیعیان ماست در حالی که به غیر ریسمان ما چنگ می زند.
معانی الأخبار باب نوادر المعانی ح ۵۷
✍امام صادق علیه السّلام :فَلاَ يَغُرَّنَّكَ صَلاَتُهُمْ وَ صِيَامُهُمْ وَ رِوَايَاتُهُمْ وَ عُلُومُهُمْ،فَإِنَّهُمْحُمُرٌمُسْتَنْفِرَةٌ ثُمَّ قَالَ:يَا يُونُسُ،إِذَا أَرَدْتَ الْعِلْمَ الصَّحِيحَ فَعِنْدَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ،فَإِنَّا وَرِثْنَاهُ،وَ أُوتِينَا شَرْحَ الْحِكْمَةِ،وَ فَصْلَ الْخِطَابِ».
ای یونس! نماز و روزه و سخن و روایات و دانش‌های آنان که با ما اهلبیت نیستند، تو را نفریبد؛ اینان چون درازگوشان گریزپا هستند؛ یونس! اگر طالب دانش و معرفت صحیح هستی، منحصراً نزد ما اهلبیت علیهم السلام است؛ ما وارثان حکمت شرع و فصل الخطاب هستیم.
البرهان ج ۴ ص ۶۸۵
✍عَلِيّ بْنُ مُحَمّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمّدٍ الْهَمَذَانِيّ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ عُبَيْدَةَ قَالَ قَالَ لِي أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام يَا مُحَمّدُ أَنْتُمْ أَشَدّ تَقْلِيداً أَمِ الْمُرْجِئَةُ قَالَ قُلْتُ قَلّدْنَا وَ قَلّدُوا فَقَالَ لَمْ أَسْأَلْكَ عَنْ هَذَا فَلَمْ يَكُنْ عِنْدِي جَوَابٌ أَكْثَرُ مِنَ الْجَوَابِ الْأَوّلِ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام إِنّ الْمُرْجِئَةَ نَصَبَتْ رَجُلًا لَمْ تَفْرِضْ طَاعَتَهُ وَ قَلّدُوهُ وَ أَنْتُمْ نَصَبْتُمْ رَجُلًا وَ فَرَضْتُمْ طَاعَتَهُ ثُمّ لَمْ تُقَلّدُوهُ فَهُمْ أَشَدّ مِنْكُمْ تَقْلِيداً
محمدبن عبيده گويد: حضرت ابوالحسن عليه السلام به من فرمود: اى محمد تقليد شما محكم تر است يا مرجئه؟ عرض كردم ما هم تقليد كرديم آنها هم تقليد كردند. فرمود: اين را از تو نپرسيدم، محمد گويد: من جوابى بيشتر از اين جواب نداشتم، امام فرمود: مرجئه مردى را كه اطاعتش واجب نبود بخلافت نصب كردند و تقليدش كردند و شما مردى را نصب كرديد و اطاعتش را لازم دانستيد و تقليدش نكرديد پس تقليد آنها از شما محكمتر است
اصول کافی باب التقلید ح ۲
🔴 روایت اول
الكافي (ط - الإسلامية)، ج8، ص: 310
متن عربی:
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ خَمْسُ عَلَامَاتٍ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ- الصَّيْحَةُ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الْخَسْفُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْيَمَانِيُّ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنْ خَرَجَ أَحَدٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ قَبْلَ هَذِهِ الْعَلَامَاتِ أَ نَخْرُجُ مَعَهُ قَالَ لَا فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدِ تَلَوْتُ هَذِهِ الْآيَةَ- إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ فَقُلْتُ لَهُ أَ هِيَ الصَّيْحَةُ فَقَالَ أَمَا لَوْ كَانَتْ خَضَعَتْ أَعْنَاقُ أَعْدَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
🔹 ترجمه فارسی: عمر بن حنظلة گويد:
شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه ميفرمود:
🔺 پنج نشانه پيش از قيام حضرت قائم صورت خواهد گرفت: صيحه آسمانى، خروج سفيانى، فرو رفتن (لشكر سفيانى در بيداء)، كشته شدن نفس زكيه، خروج يمانى.
🔺 من عرض كردم: قربانت اگر يكى از خاندان شما پيش از وقوع اين نشانه ها خروج كند، با او خروج كنيم؟ فرمود: نه.
🔺 و چون فردا شد اين آيه را براى آن حضرت خواندم: «اگر بخواهيم بر ايشان آيه و نشانه اى از آسمان نازل كنيم كه گردنهايشان در مقابل آن خاضع گردد» (سوره شعراء آيه 4) و بدو عرضكردم: آيا اين نشانه همان صيحه آسمانى است؟ فرمود: آگاه باش كه اگر آن باشد گردن دشمنان خدا در برابرش خاضع گردد.
🔸روایات قیام در دوران غیبت و قبل از ظهور 🔸
🔴 روایت دوم
الغيبة للنعماني، ص: 196؛ باب 11، ما روي فيما أمر به الشيعة من الصبر و الكف و الانتظار للفرج و ترك الاستعجال بأمر الله و تدبيره
متن عربی: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الصَّبَّاحِ بْنِ الضَّحَّاكِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ سَيْفٍ التَّمَّارِ عَنْ أَبِي الْمُرْهِفِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هَلَكَتِ الْمَحَاضِيرُ قَالَ قُلْتُ وَ مَا الْمَحَاضِيرُ قَالَ الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ نَجَا الْمُقَرَّبُونَ وَ ثَبَتَ الْحِصْنُ عَلَى أَوْتَادِهَا كُونُوا أَحْلَاسَ بُيُوتِكُمْ فَإِنَّ الْغَبَرَةَ عَلَى مَنْ أَثَارَهَا وَ إِنَّهُمْ لَا يُرِيدُونَكُمْ بِجَائِحَةٍ إِلَّا أَتَاهُمُ اللَّهُ بِشَاغِلٍ إِلَّا مَنْ تَعَرَّضَ لَهُمْ.
🔹 ترجمه فارسی: ابو المرهف از حضرت صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود:
🔺محاضیر به هلاکت می افتند. عرض کردم: محاضیر چیست؟
🔺فرمود: آنها که درباره ظهور شتاب دارند. و مقربون نجات می یابند، و قلعه بر شالوده خود ثابت می ماند.
🔺شما همچون گلیم پاره هاي خانه خود باشید(کنایه از اینکه از خانه خود خارج نشوید و قیام و حرکتی نکنید) که فتنه و آشوب به ضرر عاملین آن تمام می شود. هر گاه آنها قصد آزار شما را کنند، خداوند آنها را به کاري مشغول می سازد تا از آن فکر درگذرند.
🔸روایات قیام در دوران غیبت و قبل از ظهور 🔸
🔴 روایت سوم
الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 225
متن عربی: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَمَّنْ أَخْبَرَهُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع كُفُّوا أَلْسِنَتَكُمْ وَ الْزَمُوا بُيُوتَكُمْ فَإِنَّهُ لَا يُصِيبُكُمْ أَمْرٌ تَخُصُّونَ بِهِ أَبَداً وَ لَا تَزَالُ الزَّيْدِيَّةُ لَكُمْ وِقَاءً أَبَداً.
🔹 ترجمه فارسی: امام صادق عليه السّلام فرمود:
🔺 زبان خود را نگهداريد و خانه نشين باشيد(یعنی قیام و حرکتی نکنید)، هرگز بلائى كه مخصوص شما (شيعيان) است بشما نميرسد (زيرا گمناميد و تقيه ميكنيد)
🔺 و طايفه زيديه همواره سپر بلاى شما باشند.(زيرا آنها تقيه نميكنند، از اين رو سلاطين جور بدفع آنها ميپردازند و از شما غفلت ميكنند)
🔴 همین مضمون با عباراتی مشابه در غیبت نعمانی نیز وارد شده است که به جهت اختصار تنها متن عربی آن درج می شود:
وَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ قَالَ حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِكٍ الْفَزَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: كُفُّوا أَلْسِنَتَكُمْ وَ الْزَمُوا بُيُوتَكُمْ فَإِنَّهُ لَا يُصِيبُكُمْ أَمْرٌ تُخَصُّونَ بِهِ أَبَداً وَ يُصِيبُ الْعَامَّةَ وَ لَا تَزَالُ الزَّيْدِيَّةُ وِقَاءً لَكُمْ أَبَداً.
الغيبة للنعماني، ص: 197
🔴 روایت چهارم
كمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص 330
متن عربی: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ ع أَنَّهُ قَالَ: يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يَغِيبُ عَنْهُمْ إِمَامُهُمْ فَيَا طُوبَى لِلثَّابِتِينَ عَلَى أَمْرِنَا فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لَهُمْ مِنَ الثَّوَابِ أَنْ يُنَادِيَهُمُ الْبَارِئُ جَلَّ جَلَالُهُ فَيَقُولَ عِبَادِي وَ إِمَائِي آمَنْتُمْ بِسِرِّي وَ صَدَّقْتُمْ بِغَيْبِي فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ الثَّوَابِ مِنِّي فَأَنْتُمْ عِبَادِي وَ إِمَائِي حَقّاً مِنْكُمْ أَتَقَبَّلُ وَ عَنْكُمْ أَعْفُو وَ لَكُمْ أَغْفِرُ وَ بِكُمْ أَسْقِي عِبَادِيَ الْغَيْثَ وَ أَدْفَعُ عَنْهُمُ الْبَلَاءَ وَ لَوْلَاكُمْ لَأَنْزَلْتُ عَلَيْهِمْ عَذَابِي قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا أَفْضَلُ مَا يَسْتَعْمِلُهُ الْمُؤْمِنُ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ قَالَ حِفْظُ اللِّسَانِ وَ لُزُومُ الْبَيْتِ.
🔹 ترجمه فارسی: جابر جعفيّ از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود:
🔺 زمانى بر مردم آيد كه امامشان غيبت كند و خوشا بر كسانى كه در آن زمان بر امر ما ثابت بمانند، كمترين ثوابى كه براى آنها خواهد بود اين است كه بارى تعالى به آنها ندا كرده و فرمايد: اى بندگان من، به نهان من ايمان آورديد و غيب مرا تصديق كرديد، پس به ثواب نيكوى خود شما را مژده مى دهم، و شما بندگان حقيقى من هستيد، از شما مى پذيرم و از شما در مى گذرم و براى شما مى بخشم و به واسطه شما باران بر بندگانم مى بارم و بلا را از آنها بگردانم، و اگر شما نبوديد بر آنها عذاب مى فرستادم
🔺 جابر گويد گفتم: يا ابن رسول اللَّه! برترين عملى كه در آن زمان مؤمن انجام مى دهد چيست؟
🔺 فرمود: حفظ زبان و خانه نشينى (یعنی قیام و حرکتی نکنید).
🔴 روایت پنجم
الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد (شیخ مفید)، ج2، ص 372
متن عربی: الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي الْمِقْدَامِ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: الْزَمِ الْأَرْضَ وَ لَا تُحَرِّكْ يَداً وَ لَا رِجْلًا حَتَّى تَرَى عَلَامَاتٍ أَذْكُرُهَا لَكَ وَ مَا أَرَاكَ تُدْرِكُ ذَلِكَ اخْتِلَافُ بَنِي الْعَبَّاسِ وَ مُنَادٍ يُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ وَ خَسْفُ قَرْيَةٍ مِنْ قُرَى الشَّامِ تُسَمَّى الْجَابِيَةَ وَ نُزُولُ التُّرْكِ الْجَزِيرَةَ وَ نُزُولُ الرُّومِ الرَّمْلَةَ وَ اخْتِلَافٌ كَثِيرٌ عِنْدَ ذَلِكَ فِي كُلِّ أَرْضٍ حَتَّى تَخْرُبَ الشَّامُ وَ يَكُونَ سَبَبُ خَرَابِهَا اجْتِمَاعَ ثَلَاثِ رَايَاتٍ فِيهَا رَايَةِ الْأَصْهَبِ وَ رَايَةِ الْأَبْقَعِ وَ رَايَةِ السُّفْيَانِي
🔹 ترجمه فارسی: جابر جعفى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود:
🔺 بر زمين قرار گير و دست و پاى خويش را حركت مده(یعنی هیچ قیامی له و علیه حکومت ها نکن و از این مناقشات به دور باش)، تا اين نشانهها كه برايت ميگويم ببينى گر چه گمان ندارم تو بآن زمان برسى:
🔺 اختلاف بنى عباس، آواز دهنده آسمانى، فرو رفتن دهى از دهات شام بنام جابية، آمدن ترك بجزيرة، و فرود آمدن روم برملة (نام چند جا است بدين نام در شام و مصر و جاهاى ديگر) و اختلاف بسيار در آن هنگام در هر سرزمين تا اينكه شام ويران شود، و سبب ويرانى آن سه پرچم است كه در آن پديد آيد: پرچم اصهب، پرچم ابقع، پرچم سفيانى. (ظاهر از سياق حديث اين است كه اصهب و ابقع هم نام يا وصف دو تن باشد همانند سفيانى).
🔴 پیش از شیخ مفید، نعمانی همین مضمون را با اختلافی جزئی در الغیبه خود آورده که البته اضافاتی دارد و طولانی است. رک به : الغيبة للنعماني، النص، ص 279 ؛ محدثان بسیار دیگری نیز در کتب خویش این روایت را نقل نموده اند.
🔴 روایت ششم
كافي (ط - دار الحديث)، ج15، ص 600
متن عربی: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسى، عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ سَدِيرٍ، قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ:
«يَا سَدِيرُ، الْزَمْ بَيْتَكَ، وَ كُنْ حِلْساً مِنْ أَحْلَاسِهِ، وَ اسْكُنْ مَا سَكَنَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ، فَإِذَا بَلَغَكَ أَنَّ السُّفْيَانِيَّ قَدْ خَرَجَ، فَارْحَلْ إِلَيْنَا وَ لَوْ عَلى رِجْلِكَ»
🔹 ترجمه فارسی: سدير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:
🔺 اى سدير ملازم خانه ات باش و چون پلاسى از پلاس هاى خانه (كه روى زمين انداخته اند) باش (يعنى برای قیام و مناقشات اینچنینی از خانه بيرون مرو) و تا شب و روز آرامش دارند تو هم آرام و ساكت باش
🔺 و چون به تو خبر رسيد كه سفيانى خروج كرده (بى درنگ) بسوى ما كوچ كن اگر چه پاى پياده باشى.
🔴 روایت هفتم
الغيبة (شیخ طوسی)، ص 163
متن عربی: عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَمَّا دَخَلَ سَلْمَانُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ الْكُوفَةَ وَ نَظَرَ إِلَيْهَا ذَكَرَ مَا يَكُونُ مِنْ بَلَائِهَا حَتَّى ذَكَرَ مُلْكَ بَنِي أُمَيَّةَ وَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ ثُمَّ قَالَ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَالْزَمُوا أَحْلَاسَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى يَظْهَرَ الطَّاهِرُ بْنُ الطَّاهِرِ الْمُطَهَّرُ ذُو الْغَيْبَةِ الشَّرِيدُ الطَّرِيد.
🔹 ترجمه فارسی: حضرت صادق علیه السلام فرمود:
🔺 موقعی که سلمان رضی الله عنه وارد کوفه شد و به آن شهر نظر افکند، مصیبت هاي کوفه را که بعدها می باید پدید آید براي مردم بیان کرد. حتی (فجایع) سلطنت بنی امیه و خلفاي بعد از آنها را نیز ذکر کرد و آنگاه گفت:
🔺 چون کار به اینجا کشید، با گلیم هاي خانه خود باشید (یعنی در خانه خود بمانید و علیه حکام قیام نکنید)
🔺 تا وقتی که پاك نهاد، پسر پاکزاد پاکیزه سرشت که غیبت می کند و از وطن و بستگانش دور می ماند، آشکار شود.
🔴 روایت هشتم
الغيبة للنعماني، النص، ص: 194؛ باب 11 ما روي فيما أمر به الشيعة من الصبر و الكف و الانتظار للفرج و ترك الاستعجال بأمر الله و تدبيره
متن عربی: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُمَارَةَ الْكِنَانِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ ع أَوْصِنِي فَقَالَ أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَنْ تَلْزَمَ بَيْتَكَ وَ تَقْعُدَ فِي دَهْمَاءِ هَؤُلَاءِ النَّاسِ وَ إِيَّاكَ وَ الْخَوَارِجَ مِنَّا فَإِنَّهُمْ لَيْسُوا عَلَى شَيْءٍ وَ لَا إِلَى شَيْءٍ وَ اعْلَمْ أَنَّ لِبَنِي أُمَيَّةَ مُلْكاً لَا يَسْتَطِيعُ النَّاسُ أَنْ تَرْدَعَهُ وَ أَنَّ لِأَهْلِ الْحَقِّ دَوْلَةً إِذَا جَاءَتْ وَلَّاهَا اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءَ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ فَمَنْ أَدْرَكَهَا مِنْكُمْ كَانَ عِنْدَنَا فِي السَّنَامِ الْأَعْلَى وَ إِنْ قَبَضَهُ اللَّهُ قَبْلَ ذَلِكَ خَارَ لَهُ وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا تَقُومُ عِصَابَةٌ تَدْفَعُ ضَيْماً أَوْ تُعِزُّ دِيناً إِلَّا صَرَعَتْهُمُ الْمَنِيَّةُ وَ الْبَلِيَّةُ حَتَّى تَقُومَ عِصَابَةٌ شَهِدُوا بَدْراً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص لَا يُوَارَى قَتِيلُهُمْ وَ يُرْفَعُ صَرِيعُهُمْ وَ لَا يُدَاوَى جَرِيحُهُمْ قُلْتُ مَنْ هُمْ قَالَ الْمَلَائِكَةُ.
🔹 ترجمه فارسی: ابوالجارود می گوید: به حضرت امام محمد باقر علیه السلام عرض کردم:وصیتی براي من بیان فرمایید!
🔺فرمود: تو را وصیت می کنم که پرهیزکاري پیشه سازي و به هنگام هجوم و تسلط این مردم، در خانه خود قرار گیري
🔺 و از قیام کنندگان طایفه ما دوري گزینی، زیرا آنان چيزى به دست ندارند و به چيزى هم نائل نمى شوند.
🔺بدان که بنی امیه را سلطنتی است که مردم نمی توانند از آنها بگیرند، و ما را دولتی است که وقتی بیاید، خداوند به هر یک از ما اهل بیت بخواهد واگذار می کند. هر یک از شما که آن دولت را درك کند، در نزد ما مقامی عالی خواهد داشت و اگر خداوند پیش از آن روز او را قبض روح کند، خداوند برايش نيكى خواسته است.
🔺بدان که هیچ قومی براي دفع ظلم و عزت دینی قیام نخواهند کرد، مگر اينكه مرگ و گرفتارى زمین گیرشان می کند.
🔺 تا آنکه مردمی دیگر قیام کنند که در جنگ بدر با رسول خدا حاضر بودند. کشته آنها دفن نمی شود، مرده آنها از روي زمین برداشته نمی شود و مجروح آنها مداوا نمی گردد. عرض کردم: آنها کیستند؟ فرمود: فرشتگانند. (ظاهرا مراد، امداد الهی توسط ملائکه در زمان ظهور حضرت حجت ارواحنا فداه باشد)
🔴 روایت نهم
الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج8 ؛ ص274
متن عربی: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي هَاشِمٍ عَنِ الْفَضْلِ الْكَاتِبِ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَأَتَاهُ كِتَابُ أَبِي مُسْلِمٍ فَقَالَ لَيْسَ لِكِتَابِكَ جَوَابٌ اخْرُجْ عَنَّا فَجَعَلْنَا يُسَارُّ بَعْضُنَا بَعْضاً فَقَالَ أَيَّ شَيْءٍ تُسَارُّونَ يَا فَضْلُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ ذِكْرُهُ لَا يَعْجَلُ لِعَجَلَةِ الْعِبَادِ وَ لَإِزَالَةُ جَبَلٍ عَنْ مَوْضِعِهِ أَيْسَرُ مِنْ زَوَالِ مُلْكٍ لَمْ يَنْقَضِ أَجَلُهُ ثُمَّ قَالَ إِنَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ حَتَّى بَلَغَ السَّابِعَ مِنْ وُلْدِ فُلَانٍ قُلْتُ فَمَا الْعَلَامَةُ فِيمَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ لَا تَبْرَحِ الْأَرْضَ يَا فَضْلُ حَتَّى يَخْرُجَ السُّفْيَانِيُّ فَإِذَا خَرَجَ السُّفْيَانِيُّ فَأَجِيبُوا إِلَيْنَا يَقُولُهَا ثَلَاثاً وَ هُوَ مِنَ الْمَحْتُومِ.
🔹 ترجمه فارسی: فضل كاتب گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام بودم كه نامه ابو مسلم خراسانى براى او آمد، حضرت فرمود:
🔺 نامه تو جواب ندارد از نزد ما بيرون شو، ما شروع كرديم با يك ديگر آهسته سخن گفتن، فرمود: اى فضل چه سخنى آهسته با هم ميگوئيد؟
🔺 همانا خداى عز و جل براى شتاب بندگان شتاب نميكند، و براستى كه از جاكندن كوهى از جاى خويش آسانتر است از واژگون كردن حكومتى كه عمرش بآخر نرسيده
🔺 سپس فرمود: همانا فلان پسر فلان تا بهفتمين فرزند فلان (يعنى عباس) رسيد (يعنى اينها بخلافت رسند) من عرضكردم: پس چه نشانه اى ميان ما و شما است، قربانت گردم؟ فرمود:
🔺 اى فضل از جاى خود حركت نكن تا سفيانى خروج كند، و چون سفيانى خروج كرد بسوى ما روآوريد و سه بار اين كلام را تكرار كرد
🔺 و اين جريان از نشانه هاى حتمى (ظهور حضرت قائم) است.
🔴 روایت دهم
الغيبة للنعماني، ص 200
متن عربی: عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى الْعَلَوِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ مُنَخَّلِ بْنِ جَمِيلٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ ع أَنَّهُ قَالَ: اسْكُنُوا مَا سَكَنَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ أَيْ لَا تَخْرُجُوا عَلَى أَحَدٍ فَإِنَّ أَمْرَكُمْ لَيْسَ بِهِ خَفَاءٌ أَلَا إِنَّهَا آيَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَيْسَتْ مِنَ النَّاسِ- أَلَا إِنَّهَا أَضْوَأُ مِنَ الشَّمْسِ لَا تَخْفَى عَلَى بَرٍّ وَ لَا فَاجِرٍ أَ تَعْرِفُونَ الصُّبْحَ فَإِنَّهَا كَالصُّبْحِ لَيْسَ بِهِ خَفَاءٌ.
ترجمه فارسی: ابى جعفر امام باقر عليه السّلام فرمود:
تا آسمان و زمين ساكن است شما نيز ساكن باشيد، يعنى بر هیچ كس خروج نكنيد (عبارت "یعنی بر هیچ كس خروج نکنید"، متن روایت است نه شارح)
زيرا كار شما نه كارى است كه به پنهانى انجام گيرد بلكه آن نشانه اى است از ناحيه خداى عزّ و جلّ و از ناحيه مردم نيست، هان كه آن از آفتاب روشن تر است و بر هيچ نيكو كار و بد كارى پنهان نخواهد ماند آيا صبح را ميشناسيد؟ امر شما همانند صبح است كه پنهان ماندن در آن راه ندارد.
نویسنده کتاب الغیبه، ابو عبدالله محمد بن ابراهیم نُعمانی از علمای بزرگ شیعه در اواخر دوران غیبت صغری و از راویان برجسته بود. وی پس از نقل روایت فوق در شرح آن می نویسد:
خدا شما را رحمت كند كه به بينيد باين گونه از ادب كردن كه امامان (علیهم السلام) فرموده اند و بنگريد بدستورشان و رسم خودشان در صبر و خوددارى و انتظار فرج
و اينكه فرموده اند تندروها و شتابزدگان هلاك خواهند شد و آرزوكنندگان دروغ ميگويند و تسليم شدگان را به نجات توصيف كرده اند و صابران و ثابت قدمان را ستوده اند و آنان را در ثابت بودن بقلعه اى كه بر پايه هاى خود استوار است تشبيه نموده اند
پس ادب را از ادب آموزى آنان فرا گيريد، خدا شما را رحمت كند و او امرشان را امتثال كنيد و بفرمان هايشان تسليم شويد و از رويّه آنان مگذريد و از كسانى نباشيد كه هواى نفس و شتابزدگى آنان را هلاك كرد و حرص آنان را از راهيابى و راه روشن باز گردانيد. خداوند ما و شما را به منّت و احسانش بر آن موفّق بدارد كه از فتنه بسلامت باشيم و ما و شما را بر جاده نيك بينى ثابت قدم بدارد و ما و شما را به پيمودن راه راستى كه برضايش ميانجامد و نتيجه اش جايگزين شدن در بهشت اش با برگزيدگان و خالصاناش مي باشد وادارد.
روایت یازدهم
الأمالي (للطوسي)، ص: 412
متن عربی: أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ: أَخْبَرَنِي الشَّرِيفُ أَبُو مُحَمَّدٍ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى الْعَلَوِيُّ الزَّاهِدُ، قَالَ: حَدَّثَنَا حَيْدَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ نُعَيْمٍ السَّمَرْقَنْدِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو عَمْرٍو مُحَمَّدُ بْنُ عُمَرَ الْكَشِّيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا حَمْدَوَيْهِ بْنُ نَصْرٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ، قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا (عَلَيْهِ السَّلَامُ): إِنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ بُكَيْرٍ كَانَ يَرْوِي حَدِيثاً وَ يَتَأَوَّلُهُ، وَ أَنَا أُحِبُّ أَنْ أَعْرِضَهُ عَلَيْكَ.
فَقَالَ: مَا ذَلِكَ الْحَدِيثُ قُلْتُ: قَالَ ابْنُ بُكَيْرٍ: حَدَّثَنِي عُبَيْدُ بْنُ زُرَارَةَ، قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) أَيَّامَ خُرُوجِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ، إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، فَقَالَ لَهُ:
جُعِلْتُ فِدَاكَ، إِنَّ مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ قَدْ خَرَجَ، وَ أَجَابَهُ النَّاسُ، فَمَا تَقُولُ فِي الْخُرُوجِ مَعَهُ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): اسْكُنْ مَا سَكَنَتِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ. فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بُكَيْرٍ: فَإِذَا كَانَ الْأَمْرُ هَكَذَا، وَ لَمْ يَكُنْ خُرُوجٌ مَا سَكَنَتِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ، فَمَا مِنْ قَائِمٍ وَ لَا مِنْ خُرُوجٍ.
فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): صَدَقَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، وَ لَيْسَ الْأَمْرُ عَلَى مَا تَأَوَّلَهُ ابْنُ بُكَيْرٍ، إِنَّمَا قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) اسْكُنُوا مَا سَكَنَتِ السَّمَاءُ مِنَ النِّدَاءِ، وَ الْأَرْضُ مِنَ الْخَسْفِ بِالْجَيْشِ.
ترجمه فارسی: حسین بن خالد گفت: به حضرت امام رضا علیه السلام عرض کردم:
عبدالله بن بکیر حدیثی را روایت و آن را تأویل می کرد که من می خواهم آن را به شما عرضه دارم. فرمود: حدیث چیست؟عرض کردم: عبدالله بن بکیر می گفت: عبید بن زراره براي من نقل کرد در ایامی که محمد بن عبدالله )محض( پسر امام حسن مجتبی علیه السلام )معروف به محمد نفس زکیه( علیه بنی عباس قیام کرده بود،
روزي خدمت حضرت صادق علیه السلام بودم که یکی از شیعیان به خدمت حضرت رسید و عرضکرد: قربانت شوم! محمد بن عبدالله قیام کرده و مردم هم دعوت او را براي قیام پذیرفته اند. درباره همکاري با وي چه می فرمایید؟
فرمود: تا وقتی که آسمان و زمین آرام است، تو نیز آرام باش! عبدالله بن بکیر می گفت: در این صورت مادام که آسمان و زمین آرام است، قیامی به وقوع نمی پیوندد و بنابراین نه قیامی است و نه قائمی!
حضرت رضا علیه السلام فرمود: جدم حضرت صادق علیه السلام راست فرمود و این طور که عبدالله بن بکیر تأویل کرده، نیست. منظور جدم این است که تا وقتی آسمان از شنیدن صدا و زمین از فرو رفتن با لشکر )سفیانی( آرام است، تو نیز آرام گیر.
روایت دوازدهم
الصحيفة السجادية، ص: 20
متن عربی: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ- عَلَيْهِ السَّلَامُ-: مَا خَرَجَ وَ لَا يَخْرُجُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ إِلَى قِيَامِ قَائِمِنَا أَحَدٌ لِيَدْفَعَ ظُلْماً أَوْ يَنْعَشَ حَقّاً إلَّا اصْطَلَمَتْهُ الْبَلِيَّةُ، وَ كَانَ قِيَامُهُ زِيَادَةً فِي مَكْرُوهِنَا وَ شِيعَتِنَا
🔹 ترجمه فارسی: هيچيك از ما اهل بيت تا روز قيام قائم ما (حجّة ابن الحسن العسكرى- عجل اللّه تعالى له الفرج-) براى جلوگيرى از ستمى يا براى بپا داشتن حقّى خروج نميكند مگر آنكه بلاء و آفتى او را از بيخ بركند. و قيام او بر اندوه و رنج ما و شيعيانمان بيافزايد
🔴 روایت سیزدهم
تفسير العياشي، ج1، ص: 64
متن عربی: عن جابر الجعفي عن أبي جعفر ع يقول: الْزَمِ الْأَرْضَ لَا تُحَرِّكَنَّ يَدَكَ وَ لَا رِجْلَكَ أَبَداً حَتَّى تَرَى عَلَامَاتٍ أَذْكُرُهَا لَكَ فِي سَنَةٍ... وَ إِيَّاكَ وَ شُذَّاذاً مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَإِنَّ لِآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ رَايَةً وَ لِغَيْرِهِمْ رَايَاتٍ فَالْزَمِ الْأَرْضَ وَ لَا تَتَبَّعْ مِنْهُمْ رَجُلًا أَبَداً حَتَّى تَرَى رَجُلًا مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ مَعَهُ عَهْدُ نَبِيِّ اللَّهِ وَ رَايَتُهُ وَ سِلَاحُه...
🔹 ترجمه فارسی: جابر جعفی می گوید که حضرت امام محمد باقر علیه السلام به وي فرمود:
🔺در جاي خود بنشین و ابدا حرکتی از خود نشان مده، تا آنگاه که علائمی را که براي تو ذکر می کنم ببینی... (امام علیه السلام پس از ذکر برخی علامت ها می فرمایند: )
🔺و بر حزر باش از شذاذ آل محمد!(مراد، خروج کنندگان از آل محمد است) همانا که براى آل محمد و على علیهما السلام یک رایت و براى دیگران رایاتی است.
🔺پس ملازم زمین باش و پیروى مکن از ایشان احدى را ابدا، تا آنکه مردي از اولاد امام حسین علیه السلام را ببینی که عهد نامه پیغمبر و پرچم و سلاح وي با اوست...
🔴 روایت چهاردهم
الغيبة للنعماني، ص 199
متن عربی: عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى الْعَلَوِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ الْيَمَانِيِّ عَنْ أَبِي الطُّفَيْلِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ بَعَثَ إِلَيْهِ مَنْ يَسْأَلُهُ عَنْ هَذِهِ الْآيَةِ- يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا. فَغَضِبَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع وَ قَالَ لِلسَّائِلِ وَدِدْتُ أَنَّ الَّذِي أَمَرَكَ بِهَذَا وَاجَهَنِي بِهِ ثُمَّ قَالَ نَزَلَتْ فِي أَبِي وَ فِينَا وَ لَمْ يَكُنِ الرِّبَاطُ الَّذِي أُمِرْنَا بِهِ بَعْدُ وَ سَيَكُونُ ذَلِكَ ذُرِّيَّةً مِنْ نَسْلِنَا الْمُرَابِطُ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّ فِي صُلْبِهِ يَعْنِي ابْنَ عَبَّاسٍ وَدِيعَةً ذُرِئَتْ لِنَارِ جَهَنَّمَ سَيُخْرِجُونَ أَقْوَاماً مِنْ دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً وَ سَتُصْبَغُ الْأَرْضُ بِدِمَاءِ فِرَاخٍ مِنْ فِرَاخِ آلِ مُحَمَّدٍ ع تَنْهَضُ تِلْكَ الْفِرَاخُ فِي غَيْرِ وَقْتٍ وَ تَطْلُبُ غَيْرَ مُدْرَكٍ وَ يُرَابِطُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَصْبِرُونَ وَ يُصَابِرُونَ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ.
🔹 ترجمه فارسی: ابو الطّفيل گويد: امام باقر عليه السّلام از پدر خويش علىّ بن الحسين عليهما السّلام روايت فرموده كه ابن عبّاس كسى را نزد علىّ بن الحسين عليهما السّلام فرستاد تا معنى اين آيه را بپرسد كه: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا : (اى اهل ايمان در كار دين پايدار باشيد و يك ديگر را به پايدارى سفارش كنيد و مراقب مرزتان باشد) پس علىّ بن- الحسين عليهما السّلام خشمگين شد و به سئوال كننده فرمود: دوست مى داشتم آن كس كه تو را به اين امر گسيل داشته خود بدان پرسش با من روبرو مى شد،
🔺 سپس فرمود: آيه در باره پدرم و ما خاندان نازل شده است و مراقبت از آن مرز (پايگاه) كه بدان مأموريم هنوز فرا نرسيده است و در آيندهاى نزديك ذرّيّه اى از نسل ما كه وظيفه آن را به عهده دارد بوجود خواهد آمد
🔺 سپس فرمود: بدان كه در صلب او- يعنى ابن عبّاس- سپرده اى است كه براى آتش دوزخ آفريده شده، در آينده نزديك اقوامى را دسته دسته از دين خدا خارج خواهند ساخت و زمين با خونهاى جوجه گانى از جوجه گان آل محمّد رنگين خواهد شد، آن جوجه گان كه بى موقع و نابهنگام قيام مى كنند و چيزى را كه مى طلبند بدان نخواهند رسيد
🔺 ولى آنان كه اهل ايمانند مراقب بوده و صبر مى كنند و يك ديگر را به بردبارى سفارش مى نمايند تا خداوند حكم فرمايد و او بهترين حاكمان است.
🔴 روایت پانزدهم
كمال الدين و تمام النعمة، ج2، ص 371
متن عربی: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِيَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا ع لَا دِينَ لِمَنْ لَا وَرَعَ لَهُ وَ لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا تَقِيَّةَ لَهُ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَعْمَلُكُمْ بِالتَّقِيَّةِ فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى مَتَى قَالَ إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ وَ هُوَ يَوْمُ خُرُوجِ قَائِمِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَمَنْ تَرَكَ التَّقِيَّةَ قَبْلَ خُرُوجِ قَائِمِنَا فَلَيْسَ مِنَّا...
🔹 ترجمه فارسی: حسين بن خالد گويد: امام رضا عليه السّلام فرمود:
🔺كسى كه ورع نداشته باشد، دين ندارد و كسى كه تقيّه نداشته باشد، ايمان ندارد، براستى گرامى ترين شما نزد خدا آن كس باشد كه بيشتر تقيه كند
🔺گفتند: اى فرزند رسول خدا! تا به كى؟ فرمود: تا روز وقت معلوم كه روز خروج قائم ما اهل البيت است
🔺و كسى كه تقيّه را پيش از خروج قائم ما ترك كند از ما نيست...
اخبار دسته چهارم :
بَابُ الْهِدَايَةِ أَنَّهَا مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
[1] عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ«» أَبِي إِسْمَاعِيلَ السَّرَّاجِ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ ثَابِتِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا ثَابِتُ مَا لَكُمْ وَ لِلنَّاسِ كُفُّوا عَنِ النَّاسِ وَ لَا تَدْعُوا أَحَداً إِلَى أَمْرِكُمْ فَوَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ أَهْلَ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلَ الْأَرَضِينَ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ يَهْدُوا عَبْداً يُرِيدُ اللَّهُ ضَلَالَتَهُ مَا اسْتَطَاعُوا عَلَى أَنْ يَهْدُوهُ وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلَ الْأَرَضِينَ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ يُضِلُّوا عَبْداً يُرِيدُ اللَّهُ هِدَايَتَهُ مَا اسْتَطَاعُوا أَنْ يُضِلُّوهُ كُفُّوا عَنِ النَّاسِ وَ لَا يَقُولُ أَحَدٌ عَمِّي وَ أَخِي وَ ابْنُ عَمِّي وَ جَارِي فَإِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً طَيَّبَ رُوحَهُ فَلَا يَسْمَعُ مَعْرُوفاً إِلَّا عَرَفَهُ وَ لَا مُنْكَراً إِلَّا أَنْكَرَهُ ثُمَّ يَقْذِفُ اللَّهُ فِي قَلْبِهِ كَلِمَةً يَجْمَعُ بِهَا أَمْرَهُ .ضعيف
الكافي ج : 1 ص : 166
[2] عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً مِنْ نُورٍ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ مَلَكاً يُسَدِّدُهُ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً سَوْدَاءَ وَ سَدَّ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَكَّلَ بِهِ شَيْطَاناً يُضِلُّهُ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ (الأنعام -: 125 -) .صحيح
امام صادق عليه السلام فرمود: چون خدا خيربندهاى را خواهد، اثرى از نور در دلش گذارد و گوشهاى دلش را باز كند و فرشتهاى بر او گمارد كه نگهدارش باشد و چون براى بندهاى بد خواهد، اثرى از سياهى در دلش افكند و گوشهاى دلش را به بندد و شيطانى بر او گمارد كه گمراهش كند، سپس اين آيه (126 سوره 6) را قرائت فرمود: (((هر كه را خدا خواهد هدايت كند، سينه او را براى اسلام آوردن بگشايد. (عاشق و فريفته شود) و هر كه را خواهد گمراه كند سينهاش را تنگ و سخت كند كه گوئى به آسمان خواهد رفت))) (سختى مسلمان شدن در نظر او مانند به آسمان رفتن است).
نسأل الله من فضله
[3] عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ اجْعَلُوا أَمْرَكُمْ لِلَّهِ وَ لَا تَجْعَلُوهُ لِلنَّاسِ فَإِنَّهُ مَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ لِلَّهِ وَ مَا كَانَ لِلنَّاسِ فَلَا يَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ وَ لَا تُخَاصِمُوا النَّاسَ لِدِينِكُمْ فَإِنَّ الْمُخَاصَمَةَ مَمْرَضَةٌ لِلْقَلْبِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَالَ لِنَبِيِّهِ ص إِنَّكَ لا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ (القصص -: 56 -) وَ قَالَ أَ فَأَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (يونس -: 99 -) ذَرُوا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ أَخَذُوا عَنِ النَّاسِ وَ إِنَّكُمْ أَخَذْتُمْ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص إِنِّي سَمِعْتُ أَبِي ع يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا كَتَبَ عَلَى عَبْدٍ أَنْ يَدْخُلَ فِي هَذَا الْأَمْرِ كَانَ أَسْرَعَ إِلَيْهِ مِنَ الطَّيْرِ إِلَى وَكْرِهِ .موثق
در اين حديث شريف نيز هدايت از جانب خدا خواسته شده واز مخاصمه ديني نهي گرديده چرا كه هدايت در دست خداست .
[4] أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع نَدْعُو النَّاسَ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ لَا يَا فُضَيْلُ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً أَمَرَ مَلَكاً فَأَخَذَ بِعُنُقِهِ فَأَدْخَلَهُ فِي هَذَا الْأَمْرِ طَائِعاً أَوْ كَارِهاً .صحيح
فضيل بن يسار گويد: بامام صادق عليه السلام عرض كردم مردم را به امر تشيع دعوت كنيم؟ فرمود: نه، اى فضيل! چون خدا خير بندهاى را خواهد بفرشتهاى فرمان دهد كه گردنش بگيرد و او را خواه يا ناخواه در امر تشيع در آورد.
شرح :
در روايات اين باب دو مطلب محتاج بتذكر است: اول اينكه در روايت اول و دوم بود (((بندهاى را كه خدا گمراهيش را خواسته، و چون براى بندهاى بد خواهد))) مقصود اراده و خواست اختيارى خداست نه اراده و خواست حتمى او چنانچه در حديث 408 توضيح داده شد. دوم منظور اصلى در اين روايات اينستكه اهل تسنن و عامه را بمذهب تشيع دعوت نكنيد، آنها را رها كنيد و بخودشان واگذاريد. در صورتيكه آيات و اخبار بسيارى راجع بوجوب امر بمعروف و نهى از منكر و ثواب هدايت و تعليم مردم و دفع شبهات مخالفين وارد شده است، پس چگونه در اين اخبار نهى از دعوت و تبليغ مى‌كند ولى با اندكى دقت و تأمل پيداست كه سياق اين روايات در باره اصرار و پافشارى در تبليغ است بطورى كه انسان بخواهد مردم حقيقة شيعة شوند و بحق گرايند، در صورتيكه پيغمبر هم چنين وظيفهاى نداشت، آيات بسيارى كه بعضى از آنها در اين روايت ذكر شد در قرآن مجيد است باين مضامين كه: اى پيغمبر محمد (ص) هر چند تو دلت مىسوزد و نمىتوانى مردم را گمراه به بينى و در هدايت ايشان جانبازى مىكنى ولى بدانكه همه اين مردم مسلمان نخواهند شد، ايشان را رها كن كه بر تو جز ابلاغ چيزى نيست، خدا مردم را بهتر مىشناسد آنكه را شايسته مسلمانى داند، او را بسراغ تو مىفرستد. با چند جمله كوتاه تو دلش را روشن مى‌كند و آنكه چنين شايستگى ندارد، اگر چه از خويشان نزديكت باشد، هر چه بگوئى و اندرز دهى، در دل سختش تأثير نكند. پيداست وقتيكه وظيفه رهبر دين اين باشد وظيفه پيروانش بمراتب سهلتر و سبكتر است مخصوصا با شدت تقيه در زمان ائمة عليه السلام كه خود آنها را خانه نشين كرده بود، بمردم كارى نداشتند جز آنكه هر كس مسألهاى از توحيد و معارف و فروع پرسد جوابش گويند و با روش مسالمت آميز خود مذهب تشيع را باقى دارند. پس اصحاب و پيروان ايشان نبايد كاسه داغتر از آش و دايه دلسوزتر از مادر شوند.
واين حديث صراحتا هدايت وولايت را از جانب خدا ميداند و از تبليغ و دعوت بیهوده نهي نموده است .
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
26655- يخرج الدجال من أرض يقال لها خراسان يتبعه قوم كأن وجوههم المجان المطرقة (ابن جرير فى تهذيبه عن أبى بكر)
أخرجه أيضًا : الترمذى (4/509 رقم 2237) وقال : حسن غريب . وابن ماجه (2/1353 ، رقم 4072) ، والحاكم (4/573 ، رقم 8608) وقال : صحيح الإسناد . والضياء (1/116 ، رقم 33) والديلمى (5/512 ، رقم 8926) .
26656- يخرج الدجال من قبل أصبهان (الطبرانى عن عمران بن حصين)
أخرجه الطبرانى (18/154 ، رقم 338) .
26657- يخرج الدجال من يهودية أصبهان حتى يأتى الكوفة فيلحقه قوم من المدينة وقوم من الطور وقوم من ذى يمن وقوم من قزوين قيل يا رسول الله وما قزوين قال قوم يكونون بآخرة يخرجون من الدنيا زهدا فيها يرد الله بهم قوما من الكفر إلى الإيمان (الخطيب فى فضائل قزوين ، والرافعى عن ابن عباس)
1796 - حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سُلَيْمِ الطَّائِفِيُّ، عَنِ الْحَجَّاجِ بْنِ فُرَافِصَةَ، عَنْ مَكْحُولٍ، قَالَ: قَالَ أَعْرَابِيٌّ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَتَى السَّاعَةُ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا الْمَسْئُولُ عَنْهَا بِأَعْلَمَ مِنَ السَّائِلِ، وَلَكِنَّ أَشْرَاطَهَا تَقَارُبُ الْأَسْوَاقِ، وَمَطَرٌ وَلَا نَبَاتَ، وَظُهُورُ الْغِيبَةِ، وَظُهُورُ أَوْلَادِ الْغَيَّةِ، وَالتَّعْظِيمُ لِرَبِّ الْمَالِ، وَعُلُوُّ أَصْوَاتِ الْفُسَّاقِ فِي الْمَسَاجِدِ، وَظُهُورُ أَهْلِ الْمُنْكَرِ عَلَى أَهْلِ الْمَعْرُوفِ، فَمَنْ أَدْرَكَ ذَلِكَ الزَّمَانَ فَلْيَرُغْ بِدِينِهِ، وَلْيَكُنْ حِلْسًا مِنْ أَحْلَاسِ بَيْتِهِ»
الكتاب: كتاب الفتن
المؤلف: أبو عبد الله نعيم بن حماد بن معاوية بن الحارث الخزاعي المروزي (المتوفى: 228هـ)
المحقق: سمير أمين الزهيري
الناشر: مكتبة التوحيد - القاهرة
الطبعة: الأولى، 1412
756 - حدثنا أبو جعفر محمد بن عبيد الله الديناري قال : حدثنا علي بن حرب ، قال : حدثنا هارون بن عمران ، قال : حدثنا جعفر بن برقان ، قال : حدثني بعض ، أصحابنا أن رجلا ، من حمير كان يتعلم القرآن عند ابن مسعود ، فقال له نفر من قريش : لو أنك لم تعلم القرآن حتى تعرف ، فذكر ذلك الحميري لابن مسعود ، فقال : « بل فتعلمه ، فإنك اليوم في قوم كثير فقهاؤهم ، قليل خطباؤهم ، كثير معطوهم ، قليل سؤالهم يحفظ%u
