الشیعة الاثني عشرية في القرآن و صحيح ال

موضوع  بسيار مهم اينست كه  همين اصحابي كه در روز پنج شنبه مانع از نوشتن وصيت حضرت رسول صلي الله عليه وآله وسلم شدند وبا هياهو وغوغا  و مجادله و نزاع در حضور حضرتش  اورا به هذيان گويي متهم ساختند (بروايت بخاري ومسلم )  و اين روز مشهور شد به مصيبت روز پنج شنبه وما نميدانيم ونميتوانيم عمق ماجرا را بفهميم همينقدر از گفتار ابن عباس  مفسر معروف  برميايد كه هر وقت اين ماجرا را ذكر ميكرد اشك ميريخت  ؛ همين اصحاب كساني هستند كه در عقبه قصد قتل نبي مكرم را داشتند وخداوند رسولش را حفظ نمود  ( وكفروا بعد اسلامهم وهموا بما لم ينالوا  :  توبه )فاضحه(۷۴) ولي بالاخره در روز پنج شنبه  موفق شدند  به اهداف خود برسند (اگربا مسجد ضرار و...نرسيدند ) واين موضوع از صحت واعتبار كامل برخوردار است .

موضوع ديگر شهادت حضرت رسول (ص) است که مورد اتفاق شيعه وعامه است و کمتر به آن توجه شده :

في البداية والنهاية للإمام إسماعيل بن كثير الدمشقي قال البخاري رواه عروة عن عائشة عن النبي صلى الله عليه وسلم قال لما فتحت خيبر أهديت لرسول الله صلى الله عليه وسلم شاه فيها سم.