الشیعة الاثني عشرية في القرآن و صحيح ال

با سلام

موضوع اساسی  که اهل سنت معتقد به آنند عدالت اصحاب است که با استناد به آیات :

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم تراهم رکعا سجدا یبتغون فضلا من الله و رضوانا سیماهم فی وجوههم من اثر السجود ذلک مثلهم فی التوراه و مثلهم فی الانجیل کزرع اخرج شطاه فازره فاستغلظ فاستوی علی سوقه یعجب الزراع لیغیظ بهم الکفار وعد الله الذین آمنوا و عملوا الصالحات منهم مغفره و اجرا عظیما

محمد فرستاده الله (جل جلاله) است و کسانی که با او هستند ( با توجه به آیه فمن تبعنی فانه منی فقط کسانی با پیامبرند که مطیع محض رسول خدایند وما آمن معه الا قلیل  وعده کمی به او ایمان آورند ) در برابر کافران تند و سر سخت و نسبت به یکدیگر مهربان و دلسوزند .... الله جل جلاله به کسانی از ایشان  ( منهم یعنی استثنا برای مومنین نه همه ) که ایمان بیاورند و کارهای شایسته بکنند آمرزش و پاداش بزرگی را وعده می دهد.

مثلهم فی التوراه و مثلهم فی الانجیل :

فبما نقضهم میثاقهم لعنا هم و جعلنا قلوبهم قاسیه 

أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ (فقاتلوا التي تبغي حتي تفئ إلي أمر الله )

لکن الرسول والذین آمنوا معه جاهدوا باموالهم و انفسهم و اولئک لهم الخیرات و اولئک هم المفلحون
ولی رسول و مومنانی که با او هستند با مال و جان خود به جهاد می پردازند ( تا الله (جل جلاله) را از خود خشنود سازند و دین الله (جل جلاله) رابالا ببرند). همه ی خوبی ها و نیکی ها (از قبیل :پیروزی و غنیمت دنیا و بهشت و کرامت آخرت) از آن ایشان است و آنان بی گمان رستگارانند.

والسابقون الاولون من المهاجرین و الانصار والذین اتبعوهم باحسان رضی الله عنهم و رضوا عنه و اعد لهم جنات تجری تحتها الانهار خالدین فیها ابدا ذلک الفوز العظیم

پیشگامان نخستین از ( از يعني نه همه )مهاجرین و انصار و کسانی که به نیکی روش آنان را در پیش گرفتند و راه ایشان را به خوبی پیمودند الله (جل جلاله) از آنان خشنود است و ایشان هم از الله (جل جلاله) خشنودند و الله (جل جلاله) برای آنان بهشت را آماده ساخته است که در زیر (درختان و کاخ های) آن رود خانه ها جاری است و جاودانه در آن جا می مانند. این است پیروزی بزرگ و رستگاری سترگ.

 به شرط السابقون + الاولون  توجه کنید نمیفرماید المهاجرین وانصار بلکه قید سبقت در ایمان واحسان را آورده تا مومنین را از منافقین جدا سازد به آیات بعد توجه کنید .

کنتم خیر امه اخرجت للناس
شما (ای پیروان محمد ) بهترین امتی هستید که به سود انسان ها پدیدار شده اید.

و کذلک جعلناکم امه وسطا لتکونوا شهداء علی الناس

و بی گمان شما را ملت میانه روی کرده ایم (نه در دین افراط و غلوی می ورزید و نه در آن تفریط و تعطیلی می شناسید. حق روح را و حق جسم را مراعات می دارید) تا گواهانی بر مردم باشید

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحاً قَرِيباً*** من سورة الفتح)

 به کلمه عن دقت شود ، نمیفرماید : رضی الله عن الذین یبایعونک !

والذين جاؤوا من بعدهم يقولون ربنا اغفر لنا ولإخواننا الذين سبقونا بالإيمان ولا تجعل في قلوبنا غلا للذين آمنوا ربنا إنك رؤوف رحيم

 به شرط ایمان وسبقت در آن توجه کنید .

اینها  آیاتی از قرآن مجید است که اهل سنت با تمسک به آن سعی در اثبات عدالت اصحاب دارند ( چون احکامشان را از طریق اصحاب گرقته اند واز نظر عقلی  باید آنان را عادل بدانند در مقابل شیعه که اهل بیت را معصوم از جانب خدا میداند )  در مقابل شیعیان نیز با تمسک به آیاتی از همین قرآن  بین اصحاب  تفاوت ودرجاتی قائل میشوند که در زیرآورده میشوند :

قال الله تعالی : وکفروا بعد اسلامهم وهمو بما لم ینالوا (توبه 74 )  در این آیه خداوند میفرماید که دسته ای از همین اصحاب  که اسلام آورده بودند ، بعدا کافر گشته و همت به امری کردند که نافرجام ماند (قتل پیامبر )

 إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَار

بلکه با آوردن :طائفة : فقط مومنین را شامل کرد .

لقد رضي الله عن المؤمنين (لاالمسلمين)  فانزل الله سكينته  علي  المؤ منين

در این آیه نیز خداوند میفرماید خداوند از مومنین راضی گشت نه مسلمین  (چون طبق نص قرآن مومن ومسلم فرق دارند ومسلمان فقط با زبان شهادتین را میگوید وایمان هنوز در دلش نهادینه نشده یقولون بالسنتهم  ما لیس فی قلوبهم )

قالت الأعراب ءامنا قل لم تؤمنوا ولكن قولوا اسلمنا ولما يدخل الايمان في قلوبكم  ( فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ)         وما آمن معه الا قليل

در این آیه نیز خداوند فرق بین مسلم ومومن را روشن ساخته و میگوید : اعراب گفتند ایمان آوردیم ولی ای رسول بگو اسلام آوردیم تا زمانیکه ایمان داخل قلبهایتان نگشته   ودر همین سوره فتح که منظور نظر برادران اهل سنت است در چند جا کلمه قلب آمده : مثلا در جایی میفرماید : خداوند از مومنین راضی گشت  هنگامیکه با توبیعت کردند  ونیت قلبی آنها را دانست  وسکینه اش را بر مومنین نازل کرد .

در آیات دیگر قرآن نیز به قلب توجه خاصی شده مثلا :

يقولون بالسنتهم ما ليس في قلوبهم(فتح(

یقولون بافواههم ما لیس فی قلوبهم (آل عمران)

المنافقون والذین فی قلوبهم مرض

ماتخفى صدورهم اكبر ...  فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً .... ام حسب الذین فی قلوبهم مرض ان لن یخرج الله اضغانهم

یعنی  منافقین فقط به زبان مسلمانند و در قلب ایمان ندارند  وقلوبشان مریض است .

ودر همه  آيات اگر دقت شود دیده میشود که خداوند حکیم  با کلماتی ظریف  مومنین را از منافقین استثنا کرده  مثلا :

وشرط الذي في الايات : والذين اتبعوهم  باحسان ... سبقونا بالإيمان  جایی میفرماید سابقین از مهاجرین وانصار وکسانیکه به نیکویی از ایشان متابعت کردند ... ودرآیه سبقوتا بالایمان  لفظ ایمان استثناء از برای مومنین است .يا  يا  واتبعتهم ذریتهم بایمان الحقنا بهم ذریتهم

سابقین به چی ؟؟ به خدا .. ومن یخرج من بیته مهاجرا الی الله

رضوا عنه  : آیا منافقین از خداوند خشنود هستند ؟؟؟

ان علي سبق بالهجرة(ترمذي و الطبراني عن اسامه)

در باره امهات مومنین نیز میفرماید :

ان  اتقيتن   اعد للمحسنات منكن   یعنی  وجه تمایز شما زنان پیامبر با سایر زنان فقط در تقواست  .... وخداوند فقط برای نیکان شما اجر بزرگ فراهم کرده است .

ان الذين سبقت لهم  منا الحسني  اولئك عنها مبعدون

 وکلا وعد الله الحسنی

وفي انتهي الايات  قال الله تعالي  وعد الله الذين امنوا    منهم  ولفظ منهم  (لا كلهم)   استثناء للمؤمنين لا غيرهم

والبيعة في الايات  منحصرا باالمؤمنين      الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ           الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ

وانا لنعلم ان منكم مكذبين (الحاقة)

وما میدانیم که در بین شما مکذبین وجود دارند .

انما المؤمنون الذين امنوا بالله ورسوله ثم لم يرتابوا (حجرات 15)

مومنین فقط کسانی هستند که بخدا ورسولش ایمان آوردند ولی شک وتردیدی نکردند .

الذين آمنوا ولم يلبسوا ايمانهم بظلم

اولئك هم المؤمنون حقا

بنا براین حکمت بالغه خدای سبحان  با کلمات خاصی مومنین را از منافقین و مرجفین جدا ساخته  و میفرماید (با توجه به اینکه خداوند از اعمال نیکتان راضی شد) : فمن نکث فانما ینکث علی نفسه  یعنی  هرکس بعد از این پیمان شکنی کند فقط به خود ضرر رسانده وبس .

و اتل علیهم نبأ الذی اتیناه ایاتنا فانسلخ منها فاتبعه‏ الشیطان فکان من الغاوین  در این آیه نیز خداوند ابتدا از جناب بلعم باعور راضی گشت وآیاتش را به او داد اما عاقبت امرش از گمراهان گشت .

المنافقون والمنافقات بعضهم من بعض يأمرون بالمنكر وينهون عن المعروف 

 کجایند این منافقین ومنافقاتی که یک سوره به نام آنها در قرآن آمده ؟؟ کجایند صاحبان مسجد ضرار ؟؟؟

کجا رفتند  ترور کنندگان پیامبر (ص) ؟؟

و ما محمد رسول قدخلت من قبله الرسل افان مات او قتل انقلبتم علی اعقابکم ومن ینقلب علی عقبیه فلن یضر الله شیئا وسیجزی الله الشاکرین ﴿  ال عمران 144﴾

وقلیل من عبادی الشکور

در این آیات دقت کنید :

قوله تعالی « و تراهم ینظرون الیک و هم لا یبصرون» (8- 198)

ولا تکونوا کالذین قالوا سمعنا وهم لا یسمعون (اعراف )

﴿والذین آمنوا وهاجروا و جاهدوا فی سبیل الله والذین آووا و نصروا أولئک هم المومنون حقا (انفال)

به پیامبر نگاه میکنند ولی  نمیبینند !!!!

میگویند شنیدیم ولی نمیشنوند !!!

مومنین  حقیقی ایمان بخدا و هجرت  و جهاد در راهش و یاری مومنین

من يهد الله فهو المهتد ومن يضلل فلن تجد له وليا مرشدا