السلام علیکم

 

قبلا گفتم که گرانبها ترین و ارزشمند ترین وعمیقترین کتابها قرآن و بعد نهج البلاغه امیرالمومنین (ع) است .امروز میخواهم کتابی را معرفی کنم که در زمره عالیترین کتب معارف اسلام است در واقع عصاره قرآن و نهج البلاغه  که تربیت انسان کامل و خلیفة الله  است در این کتاب متجلی است  وبه نظر من هر کس شیعه علیست لازم است این کتاب را بخواند تا قدر خودرا بداند و عمر به بطالت نگذراند . اسم کتاب نشان از بی نشانها نوشته علی مقدادی اصفهانی  پسر اعجوبه عصر حاج شیخ حسنعلی اصفهانی(نخودکی) رضوان الله علیه میباشد .ضمنا نویسنده کتاب که زندگینامه پدر بزرگوارش را به رشته تحریر درآورده هم اکنون در تهران زندگی میکنند و ارادتمندان زیادی هم دارند.ابتدای کتاب کرامات شیخ نقل شده وسپس معارف عمیقی از عرفان اسلامی  آمده است.

 

 

ابیات زیر را تبرکا از کتاب نشان از بی نشاتها نقل میکنم:

 

عارف قیومی جلال الدین رومی گوید:

 

               تا صورت پیوند جهان بود علی بود                  تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود

شاهی که ولی بود ووصی بودعلی بود                 سلطان  سخا و کرم و  جود علی    بود

هم آدم و هم شیث هم ایوب و هم ادریس           هم یوسف و هم یونس وهم هود علی بود

       هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس       هم صالح پیغمبر   و   داوود  علی   بود

در ظلمت ظلمات به سرچشمه حیوان               هم مرشد و هم راهبر خضر  علی    بود

داود که میساخت زره با سر انگشت                استاد  زره ساز  به  داود     علی     بود

مسجود ملایک که شد آدم  ز علی شد              در قبله محمد بد و مقصود    علی    بود

آن عارف سجاد که خاک درش از قدر             بر کنگره  عرش  بیفزود     علی    بود

هم اول هم آخر وهم ظاهر هم باطن                هم عابد و هم معبد و معبود   علی    بود

وجهی که بیان کرد خداوند در الحمد                آن وجه بیان کرد و بفرمود   علی   بود

عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت         آن نطق و فصاحت که دراوبودعلی بود

آن لحمک لحمی بشنو تا  که   بدانی              آن یار که او نفس نبی بود     علی   بود

موسی و عصا و ید  بیضا و   نبوت                   در مصر به فرعون که بنمود علی بود

 

چندانکه درآفاق نظرکردم  و    دیدم              از روی یقین در همه موجود علی بود

خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود                آن نور خدایی که بر اوبود علی    بود

 

آن شاه سرافراز که اندر شب معراج              با احمد مختار یکی بود    علی   بود

 

سر ّ دو جهان پرتوی انوار الهی                 از عرش به فرش آمدو بنمود علی بود

آنجا که جوی شرک نماید به حقیقت            آن عارف و آن عابد و معبود علی بود

جبریل که آمد زبر خالق بی چون                 در پیش محمد شد و مقصود علی بود

آنجا که دویی شرک بود در ره توحید             میدان که یکی بود که مسجود علی بود

محمود نبودند مر آنها که ندیند                         کاندر ره دین احمد و محمود علی بود

آن معنی قرآن که خدا در همه قرآن            کردش صفت عصمت و بستود علی بود

این کفر نباشد سخن کفر نه اینست              تا هست علی باشد و تا بود علی   بود

آن قلعه گشایی که در قلعهء خیبر               برکند به یک حمله و بگشود علی بود

آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام                   تا کار نشد راست   نیاسود علی بود

آن شیر دلاور که برای طمع نفس               بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود

هارون ولایت ز پس موسی عمران               بالله که علی بود علی بود علی بود

این یک دو سه بیتی که بگفتم به معما           حقا که مراد من و مقصود علی بود

 

سرو دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان          شمس الحق تبریر که بنمود علی بود